Początki istnienia Szkoły Podstawowej Nr 2 w Płońsku
Sięgają roku 1945. Wtedy to w budynku przy ul. Rapackiego po dawnej szkole żydowskiej, powołano do istnienia Szkołę Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. Oprócz tej szkoły istniały już dwie w Płońsku mieszczące się w budynku przy ulicy Wolności, były to SP nr 1 i SP nr 3. Obecnie budynek ten jest siedzibą Gimnazjum nr 2 im. B. Chrobrego. Ówczesna placówka SP nr 2 musiała funkcjonować w bardzo trudnych warunkach nauczania. W latach 1945-58 placówką kierowali kolejno: W. Biegański, W. Kozłowski, F. Dziki.
W związku z rozwojem przestrzennym i architektonicznym Płońska, na początku lat pięćdziesiątych powstała koncepcja budowy nowego gmachu szkoły, którą zrealizowano w 1958 r. W tymże roku Szkołę Podstawową nr 2 przeniesiono do nowego obiektu przy ulicy Szeromińskiej (dziś ulicy Szkolnej 30).
Kierownictwo szkoły objął doświadczony, przedwojenny nauczyciel Tadeusz Olewiński. We wszystkich przedsięwzięciach wspierali go zastępcy: Janina Kozłowska – polonistka i Mieczysław Mieszkowski – matematyk.
Kierownicy i dyrektorzy szkoły
Dyrektor SP 2 w latach (1935 – 2005). O pierwszych osobach pełniących funkcję kierownika jest bardzo mało informacji. W latach 1945-1958 kierownikami byli kolejno: Romana Grzybowska, Władysław Kozłowski i Filip Dziki. W roku 1958 funkcję tę objął przedwojenny nauczyciel Tadeusz Olewiński, a jego zastępcami zostali: Janina Kozłowska – polonistka i Mieczysław Mieszkowski – matematyk.
Pełnił ją do odejścia na emeryturę w roku 1973 z trzyletnią przerwą w latach 1962-1965, kiedy to pracował jako podinspektor Wydziału Oświaty. W tym czasie kierownikiem „Dwójki” była Janina Kozłowska.
W 1973 r. władze oświatowe powierzyły funkcję Gminnego Dyrektora SP nr 2 Władysławowi Klimiukowi. Jego zastępcami zostali Barbara Duszczyk i Ryszard Kaźmierczak.
Wywodził się z Podlasia i tam rozpoczął w 1954 roku swoją pracę zawodową. Już w 1960 roku przeniósł się do Arcelina, gdzie pracował najpierw jako nauczyciel, a później kierownik szkoły. Następnie był doradcą metodycznym w Wydziale Oświaty i Kultury w Płońsku. W 1973 roku powierzono mu funkcję dyrektora Zbiorczej Szkoły Gminnej w Płońsku, a od 1976 tylko SP nr 2 (na skutek reorganizacji oświaty szkoły zbiorcze przestały istnieć). „Dwójką” kierował do 1983 roku. Później przez pewien czas był zastępcą Inspektora Oświaty.
W pierwszej połowie lat dziewięćdziesiątych pracował jako nauczyciel w polskiej szkole na Łotwie. Jego pasją było harcerstwo. Miał tytuł Harcmistrza Polski Ludowej – w tamtych czasach najwyższy, honorowy stopień instruktorski ZHP. Razem z żoną organizował obozy wędrowne w kraju i za granicą, prowadził kolonie współpracując z Towarzystwem Przyjaciół Dzieci.
Za swoją pracę był wielokrotnie nagradzany. Został odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi, Złotą Odznaką ZNP i Krzyżem Zasługi dla ZHP.
Zmarł 9 listopada 2005 roku. W pamięci szkolnej społeczności zapisał się jako człowiek skromny, pracowity, oddany szkole, dzieciom i rodzinie. Przykładem swojego życia uczył pokory, szacunku dla pracy i drugiego człowieka.
Dyrektor SP 2 w latach (1948 – 2011). Urodziła się w Płońsku. Tu chodziła do szkoły podstawowej (SP nr 2) oraz średniej (LO im. H. Sienkiewicza). W 1968 roku po ukończeniu Studium Nauczycielskiego w Płocku rozpoczęła pracę zawodową w Arcelinie. Od 1971 roku kontynuowała ją w SP 2 w Płońsku.
Równocześnie w latach 1973 – 1976 podnosiła swoje kwalifikacje zawodowe na Wydziale Humanistycznym Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie studiując w trybie zaocznym na kierunku Filologia rosyjska. Od 1978 roku powierzono jej stanowisko zastępcy dyrektora, a w 1983 roku dyrektora. Funkcję tę pełniła do 2002 roku. W następnym roku przeszła na emeryturę, ale w dalszym ciągu pracowała w niepełnym wymiarze godzin jako nauczyciel języka rosyjskiego w Zespole Szkół Zawodowych nr 1 im. S. Staszica w PłońskuUcząc języka rosyjskiego w SP 2 osiągała znaczące sukcesy w pracy z uczniem zdolnym.
Przygotowane przez nią uczennice uzyskały tytuł Finalisty Międzynarodowej Olimpiady Języka Rosyjskiego odbywającej się w Moskwie. W czasie pełnienia przez nią funkcji dyrektora szkoła znalazła się na 35 miejscu wśród 100 najlepszych szkół w Polsce pod względem ilości laureatów i finalistów konkursów przedmiotowych.
W swoich działaniach nie zaniedbywała materialnego rozwoju szkoły. Była inicjatorką rozbudowy szkoły, a jej starania w tym zakresie zaowocowały dobudowaniem nowej części, której uroczyste otwarcie miało miejsce 12 października 1996 roku. Również przeprowadziła gruntowne remonty w dotychczasowym budynku.
Za swoją wyróżniającą pracę dydaktyczną i wychowawczą była wielokrotnie nagradzana. Otrzymała: Nagrodę Ministra Edukacji Narodowej III stopnia (1980), Nagrodę Ministra Edukacji Narodowej II stopnia (1988), Nagrodę Ministra Edukacji Narodowej i Sportu (2002), dwukrotnie Nagrodę Kuratora Oświaty i Wychowania (1981 i 1996). Oprócz tego uzyskała: Złoty Krzyż Zasługi (1989), Medal Komisji Narodowej (1997) oraz liczne nagrody Inspektora Oświaty i Burmistrza Miasta Płońska. Nigdy nie przywiązywała zbyt dużej wagi do tych nagród, jednak zawsze cieszyła się z tego, że ktoś docenia Jej wysiłek i zaangażowanie.
Józefa Torbus zmarła 30 października 2011. Została zapamiętana jako nauczyciel oddany dzieciom, rozumiejący ich problemy, człowiek zaangażowany w życie społeczności szkoły i miasta.
Dyrektor SP 2 w latach (2002 – 2012). Z pochodzenia jest płońszczanką. Tu ukończyła szkołę podstawową i średnią. Po ukończeniu studiów w 1982 roku rozpoczęła pracę zawodową jako nauczyciel matematyki w Cuminie, a potem kontynuowała ją w Zawadach.
Kolejną placówką była Mława, gdzie pracowała w latach 1988/1989 – 1993/1994. W „Dwójce” została zatrudniona w 1994 roku jako nauczyciel, a w latach 1998 – 2002 dodatkowo pełniła funkcję wicedyrektora, a następnie dyrektora tej placówki. Gdy wygasła jej kadencja, zrezygnowała z ubiegania się o kierowanie szkołą i obecnie pracuje jako nauczyciel matematyki.
W czasie pełnienia przez nią funkcji dyrektora dokonano termomodernizacji obu budynków szkoły, utworzono nową pracownię komputerową, przebudowano wejścia do budynku A, w 2007 roku wybudowano nową halę sportową, przebudowano szatnie, odnowiono i doposażono większość klas lekcyjnych. Przy budynku A powstało wielofunkcyjne boisko, a przy budynku B plac zabaw. Te wszystkie zmiany wpłynęły na poprawę warunków nauki dzieci i efektywność kształcenia.
Będąc dyrektorem, pani Ewa dokonała wielu nowatorskich zmian w edukacji. W szkole wprowadzono, jeszcze przed decyzją ministerstwa, naukę języka obcego od klasy pierwszej. Z jej inicjatywy utworzono klasy integracyjne. W tym czasie szkoła uzyskała tytuły: „Szkoła z klasą”, „Szkoła bez przemocy”, „Bezpieczna szkoła”, „Bezpieczny uczeń”, Zielony Certyfikat II stopnia i „Przyjaciel dziecka”.
Władze oświatowe i samorządowe doceniając pracę dyrektora wielokrotnie ją nagradzały. Między innymi otrzymała 13 nagród Burmistrza Miasta, dwie nagrody Dyrektora Szkoły, Nagrodę Kuratora Oświaty (1996). Z innych wyróżnień warto wymienić dyplom uznania za wkład w organizację i upowszechnienie idei Międzynarodowego Konkursu „Kangur Matematyczny”, dyplom uznania za współpracę w latach 2002-2010 z miastem partnerskim w Holandii. Jej uczniowie odnosili sukcesy w konkursach matematycznych, m.in. w 1996 roku jeden z nich został laureatem „Kangura Europejskiego” .
Dyrektor SP 2 w latach (2012– 2014). Urodziła się i wykształciła w Warszawie kończąc studia matematyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1 września 1980 r. do sierpnia 1986 procowała w Zespole Szkół Zawodowych MAGT i OŚ w Warszawie jako wychowawca internatu i nauczyciel matematyki.
W płońskiej „dwójce” rozpoczęła pracę w roku 1986. W roku szkolnym 1999/2000 pełniła funkcję wicedyrektora odpowiedzialnego za uczniów kończących klasę ósmą w budynku gimnazjum. Od 1 września 2002 roku została powołana przez dyrektor Ewę Andrychowską na stanowisko wicedyrektora i funkcję tę sprawowała do sierpnia 2012 roku. Po zakończeniu kadencji dyrektor Ewy Andrychowskiej przez rok pełniła obowiązki dyrektora szkoły (r. szk. 2012/2013), a w następnym roku Burmistrz powierzył jej funkcję dyrektora (r. szk. 2013/2014).
Potem pracowała jeszcze przez rok jako nauczyciel matematyki, po czym odeszła na emeryturę.W czasie kierowania przez nią placówką dwukrotnie w kolejnych latach szkolnych był realizowany program unijny „Indywidualizacja procesu nauczania i wychowania” (kl. I – III), a w klasach IV – VI projekt „Dziecięca Akademia Przyszłości”, szkoła zdobyła tytuł „Szkoła przyjazna dla każdego”. W roku szkolnym 2012/2013 Kuratorium Oświaty przeprowadziło ewaluację zewnętrzną.
W sferze materialnej dokonano remontu ogrodzenia terenu przy ulicy Wieczorków, odwodnienia terenu wokół budynku przy ul Grunwaldzkiej, remontu piwnic i przebudowy wejścia do tego budynku oraz uporządkowania ogródka zabawowego przy ulicy Wieczorków. W ramach projektu unijnego „Przeciwdziałanie wykluczeniu cyfrowemu” wzbogacono bazę szkoły o sprzęt elektroniczny. Po niej stanowisko dyrektora objęła Bożena Weronika Dzitowska.
Dyrektor SP 2 w latach (2014 – 2019). Pochodzi z Węgorzewa. Ukończyła studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Z Płońskiem swoje życie związała od 1994 roku, a dwa lata później została zatrudniona jako nauczyciel języka polskiego w Zespole Szkół Ogólnokształcących im. H. Sienkiewicza w Płońsku.
Pracę zawodową łączyła z działalnością radnej Rady Miasta (przez dwie kadencje). Po wygraniu konkursu na dyrektora SP nr 2 objęła kierowanie tą placówką we wrześniu 2014 roku. Do tej pory zdążyła przeprowadzić remonty w budynku przy ulicy Wieczorków, odnowiła izby lekcyjne, korytarze i szatnie, wyposażyła świetlicę szkolną. Zostały też zmodernizowane place zabaw przy obydwu budynkach. W szkole wprowadzono dziennik elektroniczny, który umożliwia szybki przepływ informacji między nauczycielem a rodzicami.
Pani dyrektor była też inicjatorką nadania szkole imienia. Za patrona obrano płońszczanina – Jana Walerego Jędrzejewicza. Uroczystość ta miała miejsce 26 września 2018 roku.
Dyrektor SP 2 od (2019) roku. Rodowity płońszczanin. Z Płońskiem związany od urodzenia. Ukończył studia mgr na Wydziale Pedagogicznym specjalność: pedagogika społeczno-wychowawcza. Ukończył studia podyplomowe w zakresie: oligofrenopedagogiki, surdopedagogiki, terapii zajęciowej, organizacji i zarządzania oświatą, terapii pedagogicznej, administracji oraz uzyskał kwalifikacje do prowadzenia zajęć z wiedzy o społeczeństwie oraz doradztwa zawodowego. Terapeuta EEG Biofeedback.
Pracę zawodowa rozpoczął w Urzędzie Gminy w Sochocinie na stanowisku inspektora ds. oświaty, później (w latach 2007-2011) pełnił funkcję Dyrektora Publicznego Zespołu Szkół i Przedszkoli Samorządowych w Sochocinie. W latach 2011-2012 pełnił funkcję Dyrektora Zespołu Obsługi Szkół i Przedszkoli w Nasielsku. W 2012 roku w wyniku wygranego konkursu został powołany na stanowisko Dyrektora Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Płońsku, które pełnił do dnia 31 sierpnia 2019r. W jego życiu zawodowym dużo miejsca poświęca uczniom o specjalnych potrzebach edukacyjnych, pracując z nimi w oparciu o nowoczesne formy i metody pracy.
Od dnia 01 września objął stanowisko Dyrektora Szkoły Podstawowej nr 2 im. J.W. Jędrzejewicza w Płońsku.
Budynek szkolny, aczkolwiek niezupełnie jeszcze wykończony, prezentował się doskonale. Dysponował 11 salami lekcyjnymi, salą gimnastyczną, salą fizyczno-chemiczną, świetlicą, biblioteką z czytelnią, gabinetem lekarskim, kancelarią szkolną i pokojem kierownika. W 21 oddziałach uczyło się 778 uczniów. Nauka, niestety, odbywała się już wówczas na 2 zmiany. Oprócz zajęć dydaktycznych w ówczesnej szkole funkcjonowały koła zainteresowań. Szczególnie prężne działał zespół taneczny prowadzony przez p. Gorlewską i kółko muzyczne, którego opiekunem był T. Olewiński. Zespoły te uświetniały swoimi występami imprezy nie tylko szkolne i miejskie, ale też z powodzeniem reprezentowały szkołę poza Płońskiem.
W 1960 roku w szkole uczyło się 880 uczniów w 21 oddziałach, do dyspozycji było tylko 11 izb lekcyjnych, czyli na jedną z nich przypadało 80 uczniów. W tym czasie przewidywano dalszy wzrost ilości uczniów ze względu na budowę domków jednorodzinnych oraz kilku bloków mieszkalnych w okolicy szkoły.
W roku szkolnym 1961/62 wymalowano budynek na zewnątrz i odnowiono wszystkie izby lekcyjne. W kolejnym roku szkolnym nastąpiły pewne zmiany w życiu szkoły. Obowiązki kierownika szkoły w roku szkolnym 1962/63 objęła p. J. Kozłowska. Dotychczasowy kierownik p. Olewiński został powołany na stanowisko podinspektora Wydziału Oświaty. Funkcję tę pełniła przez 3 kolejne lata. Po jej odejściu na emeryturę w roku 1965 z powrotem kierownikiem został T. Olewiński
Jak wcześniej przewidywano z każdym rokiem wzrastała liczba uczniów, a więc i oddziałów. Wydłużał się czas pracy szkoły, a zajęcia odbywały się na 2,36 zmiany. W związku z tym powstał projekt rozbudowy szkoły, którego uwieńczeniem było oddanie do użytku nowego budynku z dwoma dodatkowymi izbami lekcyjnymi i mieszkaniowymi dla nauczycieli był to również rok 1965.
Kolejnym ważnym etapem w funkcjonowaniu „dwójki”, było przejście w roku szkolnym 1966/67 z siedmio- na ośmioletni okres nauczania. W latach 50 i 60-tych tak jak dzisiaj brakowało finansów na doposażenie szkół w środki dydaktyczne. Przed przekształceniem szkoły na ośmioklasową władze miejskie zaplanowały wydatki na ten cel, aby lepiej mógł być realizowany nowy program nauczania i wymagania ministerstwa.
W roku 1973 Szkoła uzyskała status Zbiorowej Szkoły Gminnej. Po odejściu z końcem roku 1972 na emeryturę dotychczasowego kierownika T. Olewińskiego władze oświatowe funkcję Gminnego Dyrektora SP nr 2 powierzyły Władysławowi Klimiukowi. Zastępcami jego zostali Ryszard Kaźmierczak i Barbara Duszczyk. „Dwójce” podlegały wówczas: Szkoła Podstawowa w Lisewie, Sz. Podstaw. w Siedlinie, punkty filialne w Arcelinie, Ćwiklinie i Szpondowie oraz przedszkola w Bońkach i w Poświętnem. Od 1976 r p. Klimiuk był dyrektorem tylko SP nr 2. W 1978 r. SP nr 2 otrzymała Honorową Odznakę za pielęgnowanie tradycji dąbrowszczaków od Komitetu Solidarności z Ludem Hiszpanii.
Od 1.IX. 1983 r. funkcję dyrektora SP nr 2 objęła p. Józefa Torbus, a wicedyrektora p. Barbara Duszczyk. Dotychczasowy dyrektor p. Klimiuk został zastępcą Inspektora Oświaty. Wówczas naukę w naszej szkole rozpoczęło 573 uczniów w 24 oddziałach i pracowało 28 nauczycieli. Liczba uczniów i ilość zatrudnionych nauczycieli stale się zmieniała, np. w 1987 r. uczniów było 837, a w 1994 było 992 uczniów. Zmiany kadry pedagogicznej najczęściej były spowodowane odchodzeniem na emeryturę lub zmianą miejsca pracy, na miejsce odchodzących nauczycieli przyjmowano nowych np. 1.09.1988 r. przyjęto 8 nowych osób.
W dniu 2 czerwca 1984 roku zmarł wieloletni kierownik szkoły Pan Tadeusz Olewiński, który zapisał się w pamięci uczniów i nauczycieli pełną poświęcenia pracą pedagogiczną. 4 czerwca delegacja szkoły wzięła udział w uroczystościach pogrzebowych. W dniu 15 grudnia 1986 r. zmarła p. Mirosława Dzierżanowska nauczycielka matematyki, która rozpoczęła pracę w SP nr 2 1.09. 1973 r.
Z każdym rokiem warunki pracy szkoły stawały się coraz trudniejsze w związku ze wzrostem ilości uczniów. Zajęcia lekcyjne kończyły się o godzinie 18, a wszelkie koła zainteresowań musiały pracować w soboty. W tej sytuacji z inicjatywy dyrekcji szkoły i Komitetu Rodzicielskiego powstał Komitet Rozbudowy Szkoły. Przy poparciu władz samorządowych i oświatowych rozpoczęto w 1992 r. budowę nowego skrzydła szkoły. Powołano Społeczny Komitet Rozbudowy Szkoły, w którego skład weszli: Wanda Sarzalska, Jerzy Pańczyk, Andrzej Sybicki, Antoni Czapski i Mirosław Ziółkowski. Projekty wykonali rodzice, panowie Juńczak, Ziółkowski, Matuszewski i sympatyk szkoły pan Milewski. Dla zdobycia funduszy organizowano różne imprezy np. 14 i 16 marca 1994 r. odbyły się kwesty połączone z występami uczniów, w zamian za datki darczyńcy otrzymywali naklejkę z zieloną koniczynką. W dniu 5 czerwca 1995 roku trzy nauczycielki otrzymały dyplomy i podziękowania za zorganizowanie konkursów matematycznych. Były to panie: Małgorzata Kozłowska, Sławomira Czerniakowska i Elżbieta Stroiwąs. Nowa część zostaje oddana do użytku 1.IX.1996 r. Uroczystość otwarcia nowej części szkoły odbyła się 12 października 1996 r. na niej podziękowano około 30 osobom, które były zaangażowane w to przedsięwzięcie. Wówczas nadano Szkole Podstawowej nr 2 sztandar w uznaniu zasług w pracy dydaktyczno-wychowawczej. Szkoła powiększyła się wówczas o 9 izb lekcyjnych, 5 łazienek i szatnie. Wszystkie klasy w nowej części wyposażono w nowe meble, środki dydaktyczne i audiowizualne. Przeprowadzono również gruntowny remont w dotychczasowym obiekcie szkolnym. W ciągu roku szkolnego 1996/97 doposażono szkołę w sprzęt audiowizualny oraz inne pomoce naukowe. W 1997 roku szkoła została doceniona przez władze kuratoryjne, gdyż kontrola przeprowadzona przez tę instytucję zakończyła się bardzo wysoką oceną. Do sukcesów tej placówki można zaliczyć znalezienie się na 35 miejscu w rankingu 100 najlepszych szkół w Polsce oraz wyróżnienie dla gazetki szkolnej „Prymusek”(18-19.09.1998 III Płońskie Spotkania Mediów Lokalnych). W dniu 17 października 1997 roku odbyła się uroczystość 40-lecia Szkoły Podstawowej Nr 2. W 1998 roku utworzono w szkole pracownię komputerową.
Kolejny rok szkolny 1999/2000 przyniósł zmianę organizacyjną szkoły, gdyż ze ośmioletniej stała się sześcioletnią. Wynikało to z przeprowadzonej reformy oświatowej, w której struktura szkolnictwa przedstawiała się następująco: 6 letnia szkoła podstawowa, 3 letnie gimnazjum i 3 letnie szkoły ponadgimnazjalne. W tym roku szkolnym uczyło się 1520 uczniów w 55 oddziałach i w 3 budynkach. W budynku A przy ulicy Wieczorków funkcję wicedyrektorów pełnili p. Ewa Andrychowska i p. Krzysztof Wyrzykowski, w budynku B przy ulicy Grunwaldzkiej p. Danuta Idzikowska, a w budynku gimnazjum przy ulicy Kopernika ( obecnie ulica Jaworskiego) p. Maria Katarzyna Tarasiuk- Wasilewska. Szkoła zatrudniała w tym czasie 102 nauczycieli.
W roku szkolnym 2002/2003 nastąpiła zmiana władz w szkole. Nowym dyrektorem placówki została Pani Ewa Andrychowska, a wicedyrektorami: Pani Maria Katarzyna Tarasiuk-Wasilewska, Pani Danuta Idzikowska i Pan Krzysztof Wyrzykowski. Władze te zostały powołane na 5-letnią kadencję, którą Rada Pedagogiczna przedłużyła na kolejną w takim samym wymiarze. Jedną z ważnych rzeczy, które wydarzyły się w tym czasie było oddanie do użytku nowej hali sportowej (2007), placu zabaw przy budynku B (2010) i wielofunkcyjnego boiska (2011). Niedawno szkoła przeszła termomodernizację z położeniem nowej elewacji na zewnątrz budynku.
Przez cały czas funkcjonowania szkoła odnosiła wiele sukcesów w konkursach i zawodach sportowych część z nich została wymieniona wyżej. Placówka propagowała tematykę zdrowotną, przyrodniczą i ekologiczną (np. program „Czysta Wisła”, zbiórka makulatury, zużytych baterii) . Od roku szkolnego 2011/2012 istnieje w szkole klasa sportowa prowadzona przez p. Mariusza Bukmakowskiego. Szkoła była i jest otwarta na nowe wyznania. Otrzymała wiele tytułów m.in. Szkoły z Klasą, Zielony Certyfikat, itp. Była również na liście Towarzystwa Szkół Twórczych.
W bieżącym roku szkolnym 2012/2013 powołano nowe władze. W lipcu został rozstrzygnięty konkurs na dyrektora szkoły, który wygrała Pani Bożena Dzitowska. W konkursie tym z naszej szkoły startowało dwóch nauczycieli: Pani Grażyna Gołaszewska i Pan Robert Kwiecień. Obowiązków jednak nie podjęła i Burmistrz Miasta powierzył ich pełnienie dotychczasowej Pani wicedyrektor Marii Katarzynie Tarasiuk Wasilewskiej, wicedyrektorami zostali Pani Anna Gębarowska, Pani Joanna Ostrowska i Pan Krzysztof Wyrzykowski. W następnym roku szkolnym 2013/2014 funkcję dyrektora pełniła nadal Pani Wasilewska, gdyż konkurs na to stanowisko nie został rozstrzygnięty. Wicedyrektorami były Panie: Joanna Ostrowska, Marianna Kozłowska i Anna Gębarowska. W czerwcu 2014 roku odbył się kolejny konkurs na stanowisko dyrektora. Powołano wówczas Panią Bożenę Dzitowską, która objęła funkcję od 1 września. Wicedyrektorami zostały Panie, które wykonywały te obowiązki w poprzednim roku szkolnym.
Z dniem 1 września 2019 roku funkcję dyrektora szkoły pełni – Jarosław Chyliński, któremu zostało powierzone to stanowisko w wyniku przeprowadzonego konkursu. Wicedyrektorami szkoły zostali: Pani Joanna Ostrowska oraz Pani Marianna Kozłowska.